Σε τι οφείλεται το ροχαλητό;

Στη διάρκεια του ύπνου καθώς αναπνέουμε, ο αέρας εισέρχεται από το στόμα ή την μύτη και μέσω της υπερώας καταλήγει στους πνεύμονες. Το πίσω μέρος του στόματος, εκεί που η γλώσσα και το πάνω μέρος του λαιμού συναντούν την υπερώα και την σταφυλή, αρχίζει να πάλλεται. Στην περίπτωση που η περιοχή αυτή πάλλεται αρκετά, ο αεραγωγός στενεύει. Αυτή η στένωση εμποδίζει την ομαλή ροή του αέρα και αναγκάζει την υπερώα και την σταφυλή να χτυπάνε στο λαιμό με αποτέλεσμα να ακούγεται το ροχαλητό. Όσο πιο στενός είναι ο αεραγωγός τόσο πιο έντονο είναι το ροχαλητό.

Ποιες είναι οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν ροχαλητό;

Πρόκειται ουσιαστικά για μια πολυπαραγοντική κατάσταση η οποία επηρεάζεται κυρίως από αιτίες όπως:

• Η παχυσαρκία: η συσσώρευση λίπους στην περιοχή του λαιμού εμποδίζει την ροή του αέρα και ευνοεί την εκδήλωση ροχαλητού.
• Η ηλικία: άτομα μέσης ηλικίας ροχαλίζουν περισσότερο με την συχνότητα να αυξάνεται μετά τα πενήντα.
• Το φύλο: οι άνδρες έχουν περιορισμένη δίοδο αέρα σε σύγκριση με τις γυναίκες άρα μεγαλύτερες πιθανότητες να ροχαλίσουν.
• Η κληρονομικότητα
• Η στάση στη διάρκεια του ύπνου: ο ύπνος σε ύπτια θέση προκαλεί χαλάρωση του μυϊκού τόνου με συνέπεια ο αεραγωγός να εμποδίζεται.
• Το αλκοόλ, το κάπνισμα, τα φαρμακευτικά σκευάσματα: με την κατανάλωσή τους αυξάνεται η μυϊκή χαλάρωση και προκαλείται ροχαλητό.

Το ροχαλητό μπορεί να οφείλεται επίσης και σε ορμονικές διαταραχές όπως ο υποθυρεοειδισμός, αλλά και σε ανατομικά αίτια που δυσκολεύουν την εισπνοή, όπως το στραβό διάφραγμα.

Ροχαλητό και υπνική άπνοια

Το ροχαλητό αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της υπνικής άπνοιας. Πρόκειται για μια διαταραχή στη λειτουργία της αναπνοής που χαρακτηρίζεται από περιοδική παύση της, όταν κοιμόμαστε. Στη διάρκεια των απνοιών δεν γίνεται καλή οξυγόνωση οργάνων όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος, γι’ αυτό η υπνική άπνοια χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το ροχαλητό;

Ανάλογα με την αιτία που το προκαλεί ο γιατρός θα συστήσει συντηρητική ή χειρουργική αντιμετώπιση.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει απώλεια βάρους αν ο ασθενής είναι υπέρβαρος, αποφυγή λήψης ηρεμιστικών και μείωση του αλκοόλ πριν τον ύπνο, κατάκλιση δύο με τρεις ώρες μετά το δείπνο, αλλαγή στη στάση ύπνου, χρήση υγραντήρα για να μην ξηραίνεται ο αέρας στο υπνοδωμάτιο κτλ.

Στο κομμάτι της χειρουργικής θεραπείας, στόχος είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση των ανατομικών ευρημάτων σε μύτη, φάρυγγα και λάρυγγα, που προκαλούν την απόφραξη στη δίοδο του αέρα. Οι συνηθέστερες επεμβάσεις που πραγματοποιούνται είναι η αμυδαλεκτομή και η αδενοειδεκτομή, επεμβάσεις στη ρινική κοιλότητα όπως η πλαστική ρινικού διαφράγματος και η αφαίρεση ρινικών πολυπόδων και επεμβάσεις στο φάρυγγα όπως η φάρυγγο-στάφυλο-υπερώιο πλαστική

Οι επεμβάσεις στις περισσότερες περιπτώσεις πραγματοποιούνται ενδοσκοπικά, καθώς η μέθοδος αυτή επιτρέπει στον χειρουργό:

• να έχει πολύ καλή οπτική μέσω ειδικής κάμερας, κάτι που του επιτρέπει να επέμβει και να αποκαταστήσει την βλάβη χωρίς να επηρεάζονται οι υγιείς ιστοί
• δεν απαιτούνται εξωτερικές τομές γεγονός που ελαχιστοποιεί το ενδεχόμενο αιμορραγίας και μόλυνσης
• ο χρόνος ανάρρωσης μειώνεται

Στην περίπτωση που το ροχαλητό συνδέεται με υπνική άπνοια, ο γιατρός μπορεί να συστήσει την χρήση ειδικής συσκευής κατά τη διάρκεια του ύπνου, η οποία μέσω ρινικής μάσκας τροφοδοτεί αέρα, βοηθώντας τους αεραγωγούς που παρουσιάζουν απόφραξη να παραμείνουν ανοικτοί.